To Αλεξανδρινό ή Ποϊνσέτια, (λατινικό όνομα Euphorbia pulcherrima), είναι το δημοφιλέστερο και το ομορφότερο φυτό των Χριστουγέννων, με προέλευση το Μεξικό. Η ομορφιά του οφείλεται στα έντονα κόκκινα φύλλα του, που λέγονται βράκτεια φύλλα, δεν είναι δηλαδή άνθη.
Τα άνθη του είναι μικρά κίτρινα και βρίσκονται στο κέντρο της ροζέτας των φύλλων. Είναι από τα δημοφιλέστερα Χριστουγεννιάτικα δώρα , υπάρχουν μάλιστα και ποικιλίες χρώματος λευκού, υποκίτρινου, ροζ και δίχρωμα.
Το Αλεξανδρινό είναι θάμνος πολυετής, μέτριας γενικά ανάπτυξης, με ύψος 0,15-1 m, που δεν αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως φυτό εσωτερικού χώρου. Σε νότιες περιοχές όπου η θερμοκρασία δεν κατεβαίνει κάτω από τους 2οC, μπορεί να φυτευτεί σε κήπους, σε σκιερά σημείο και προστατευμένο από τους ανέμους.
Το Αλεξανδρινό είναι θάμνος πολυετής, μέτριας γενικά ανάπτυξης, με ύψος 0,15-1 m, που δεν αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως φυτό εσωτερικού χώρου. Σε νότιες περιοχές όπου η θερμοκρασία δεν κατεβαίνει κάτω από τους 2οC, μπορεί να φυτευτεί σε κήπους, σε σκιερά σημείο και προστατευμένο από τους ανέμους.
Φωτισμός – Θερμοκρασία
Μέσα στο σπίτι τοποθετούμε το Αλεξανδρινό σε φωτεινό σημείο, με θερμοκρασία 15-16 °C, μακριά από πηγές θερμότητας όπως καλοριφέρ ή τζάκι, για να διατηρήσουμε για πολλές μέρες τα κόκκινα φύλλα του. Χρειάζεται συχνό πότισμα κατά την εποχή της ανάπτυξης και της ανθοφορίας. Γενικά πρέπει να διατηρείται το χώμα σχετικά υγρό, χωρίς υπερβολές, ιδιαίτερα μετά την ανθοφορία. Δεν πρέπει ποτέ το νερό να λιμνάζει στο πιατάκι και συστήνεται να το ψεκάζουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα στα φύλλα με νερό. Η αύξηση του ποτίσματος πραγματοποιείται πάλι όταν αρχίζουν να αυξάνουν οι θερμοκρασίες του καλοκαιριού.
Κλάδεμα Ποϊνσέτιας
Το κλάδεμα γίνεται πάντα μετά το τέλος της ανθοφορίας, γύρω στον Απρίλιο, όταν τα λουλούδια και τα βράκτεια φύλλα μαραίνονται και πέφτουν, ώστε να δυναμώσει η νέα βλάστηση. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κατά την εργασία αυτή και να φοράμε γάντια, γιατί οι βλαστοί περιέχουν ένα γαλακτώδη χυμό που προκαλεί φαγούρα. Kλαδεύουμε αφήνοντας 2-3 οφθαλμούς σε κάθε κλαδί.
Φροντίδα στο μπαλκόνι
Αν θέλουμε να βγάλουμε το Αλεξανδρινό στο μπαλκόνι ή στον κήπο, θα πρέπει να του αλλάξουμε πρώτα θέση μέσα στο σπίτι, ώστε σταδιακά να προλάβει να προσαρμοστεί. Το τοποθετούμε πρώτα για δύο εβδομάδες σε χώρο προστατευμένο χωρίς θέρμανση πριν το βγάλουμε έξω. Μία μέση θερμοκρασία 12-15 οC στον εξωτερικό χώρο είναι ιδανική, ενώ καθώς η υγρασία της ατμόσφαιρας του Χειμώνα είναι αυξημένη, φροντίζουμε να περιορίσουμε αρκετά το πότισμα.
Έτσι σε λίγο καιρό θα δούμε "μάτια" στους κλαδεμένους βλαστούς και θα αρχίσουν να εμφανίζονται νέα φυλλαράκια και κλαδάκια μόλις ζεστάνει ο καιρός.
Μεταφύτευση - Λίπανση - Πότισμα
Αν θέλουμε να αλλάξουμε γλάστρα στο Αλεξανδρινό το κάνουμε σε αυτή τη φάση (αρχές Καλοκαιριού), προσέχοντας να μην ενοχλήσουμε τις ρίζες του φυτού. Μπαίνουμε στη διαδικασία αυτή, μόνο όταν το φυτό είναι πολύ μεγάλο για τη γλάστρα του και χρησιμοποιούμε πάντα χώμα αφράτο, μείγμα τύρφης και περλίτη. Η καλύτερη εποχή είναι κατά τα μέσα του Καλοκαιριού, αμέσως μετά δε, αρχίζουμε να ποτίζουμε το ίδιο με τα υπόλοιπα φυτά μας και χρησιμοποιούμε ένα υγρό λίπασμα κάθε 15-20 ημέρες περίπου. Όταν ο καιρός αρχίσει να ζεσταίνει, το Αλεξανδρινό θα σας αποζημιώσει με το πλούσιο φύλλωμά του, που θα διατηρηθεί μέχρι την εποχή της επόμενης «ανθοφορίας» του. Κρατάμε τη γλάστρα στο μπαλκόνι μας, σε φωτεινό σημείο, μακριά όμως από τις ακτίνες του ήλιου. Το καλοκαίρι, η ποϊνσέτια χρειάζεται αρκετό νερό και τις πολύ ζεστές ημέρες ίσως χρειαστεί να ποτίζουμε καθημερινά, φροντίζοντας όμως να έχει πολύ καλή αποστράγγιση.
Πώς θα ανθίσετε το Αλεξανδρινό σας τα επόμενα Χριστούγεννα
Για να πετύχουμε την άνθηση του τα Χριστούγεννα δεν είναι και πολύ απλό. Το Αλεξανδρινό θα πρέπει να συμπληρώσει κάποιες ώρες στο σκοτάδι για να μπορέσει να φτιάξει άνθη και μαζί τους τα κόκκινα βράκτεια φύλλα. Στην Ελλάδα η διάρκεια της ημέρας το Φθινόπωρο και στις αρχές του Χειμώνα δεν είναι τόσο μικρή και έτσι το Αλεξανδρινό ανθίζει αργότερα, δηλαδή στο τέλος του Χειμώνα. Για να επιτύχουμε κατακόκκινο αλεξανδρινό τα Χριστούγεννα, πρέπει να μειώνουμε σταδιακά τις ώρες έκθεσης του φυτού στο φως από τον Οκτώβριο μέχρι και το Νοέμβριο. Αυτό το πετυχαίνουμε σκεπάζοντας με ένα μαύρο πανί το φυτό, 14 περίπου ώρες καθημερινά, για 2 ολόκληρους μήνες. Να έχουμε υπόψη σας ότι οι παραγωγοί ακολουθούν εξειδικευμένες τεχνικές, για να φέρουν τα φυτά σε ανθοφορία ακριβώς την περίοδο των Χριστουγέννων. Εάν δεν θέλουμε να το σκιάσουμε, αφήνουμε τη φύση να πάρει το δρόμο της και δεν απογοητευόμαστε αν το δικό σας Αλεξανδρινό ανθίσει αργότερα.
Εχθροί και Ασθένειες
Κυρίως προσβάλλεται από μύκητες εδάφους του γένους Pythium, Rhizoctonia, Phytophthora ή Botrytis cinerea. Η χαρακτηριστική προσβολή φαίνεται στην ρίζα, οι οποίες σε αντίθεση με τις υγιείς ρίζες που είναι λευκές, έχουν πιο σκούρο χρωματισμό. Για να προλάβουμε τις ασθένειες, ελέγχουμε τα ποτίσματά μας, ενώ φροντίζουμε να υπάρχει τέλεια αποστράγγιση, διαφορετικά προτείνεται να γίνει μεταφύτευση. Επίσης φροντίζουμε να υπάρχει καλός αερισμός στο φύλλωμα των φυτών και μειωμένη ατμοσφαιρική υγρασία. Σε περίπτωση προσβολής, ψεκάζουμε ή ριζοποτίζουμε, ανάλογα με την περίπτωση με το κατάλληλο μυκητοκτόνο.
Από τα έντομα ο κύριος εχθρός που προσβάλει το Αλεξανδρινό είναι ο αλευρώδης. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με την χρήση κατάλληλων φυτοφαρμάκων ή βιολογικών σκευασμάτων, πάντα σύμφωνα με την καθοδήγηση Γεωπόνου.
Από τα έντομα ο κύριος εχθρός που προσβάλει το Αλεξανδρινό είναι ο αλευρώδης. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με την χρήση κατάλληλων φυτοφαρμάκων ή βιολογικών σκευασμάτων, πάντα σύμφωνα με την καθοδήγηση Γεωπόνου.
πηγή: geoponiko-parko.gr/